Alternatieve Geneeswijzen - Natuurgeneeswijzen
Alternatieve geneeswijze en ook alternatieve geneeskunde is een oude benaming, maar wordt nog steeds het meest gebruikt. Soms ook natuurgeneeswijzen en steeds vaker de term complementaire of integratieve en ook wel integrale geneeswijzen. Deze Special gaat nader in op de principes van de homeopathie, de mesologie en ayurveda, fytotherapie en de orthomoleculaire geneeswijze. Ook wordt een schets gegeven van de ontstaansgeschiedenis van de natuurgeneeswijze.
Alternatieve Geneeswijze - Reguliere Geneeskunde
Alternatieve Geneeswijze. Het woord alternatieve geneeswijzen (geneeskunde) is ooit ontstaan als benaming om aan te geven dat dit een andere benadering is dan de conventionele c.q. reguliere geneeskunde; zo ook het begrip natuurgeneeswijzen.
Grofweg kan gesteld worden dat het conventionele model vertrekt vanuit een analytisch uitgangspunt, waarbij delen losstaand worden beschreven (b.v. organen) en gericht is op bestrijden van ziekte (symptomen). Het alternatieve model gaat meer uit van synthese, hetgeen inhoudt dat elk element beschouwd wordt als deel van een context of groter geheel, waarbij gezondheid wordt gezien als welbevinden en harmoniseren c.q. in balans brengen van Lichaam en Geest.
Complementaire Geneeswijzen
Complementaire Geneeswijze. De term complementaire geneeswijzen wordt door sommigen liever gebruikt om aan te geven dat het gezien wordt als een aanvullende benaderingswijze, zonder de intentie de conventionele, reguliere geneeskunde te willen vervangen. Zorgverzekeraars spreken meestal van Natuurgeneeskundige behandeling. Ook komen de benamingen integratieve of integrale geneeswijzen voor.
De meningen over alternatieve geneeswijzen zijn verdeeld. Uit een NIPO onderzoek uit 1998 komt naar voren dat deze geneeswijzen een goed image hebben bij de Nederlandse bevolking, maar dat de meerderheid hier wel controle op wil. In de praktijk blijkt dat mensen vaak alternatieve therapieën naast de reguliere behandeling ondergaan, meestal als aanvulling of ondersteuning. Niet veel mensen maken uitsluitend en alleen gebruik van alternatieve geneeswijzen.
Alternatieve Geneeswijzen - Holistisch model
Alternatieve Geneeswijzen is een overkoepelende benaming waar een grote diversiteit aan behandelingswijzen onder valt, waarbij er ook sprake is van verschillen in benadering. Toch kunnen er een aantal gelijkende kenmerken en basisbeginselen genoemd worden. De meeste alternatieve geneeswijzen gaan uit van het
holistische model; zien de mens in zijn geheel (en niet voornamelijk de zieke delen), benadrukken het belang van aandacht geven aan de gehele mens, richten zich op het versterken van het zelfgenezend vermogen, het in balans brengen van de mens en de wisselwerking tussen de mens en zijn omgeving.
Kenmerkend is verder dat deze behandelingswijzen gericht zijn op behandeling van onderliggende oorzaken (in plaats van symptomen) en behandeling van de totale mens als psychosomatische eenheid. Sommige van deze geneeswijzen leggen het accent meer op zelfontplooiing en persoonlijke groei. Binnen de alternatieve geneeskunde bestaat ook een stroming die het huidige reguliere model hanteert. Er wordt onder meer gewerkt met geneeskrachtige kruiden, natuurlijke, biologische en homeopathische geneesmiddelen, acupunctuur, ademhalings- en ontspanningstechnieken, werken aan een natuurlijke levensstijl, natuurlijke voeding, voedingsstoffen en supplementen.
Diverse Alternatieve Geneeswijzen
In deze Special zijn de volgende artikelen te vinden:
- Ayurveda
- Fytotherapie
- Homeopathie
- Mesologie
- Natuurgeneeswijze
- Orthomoleculaire Geneeswijze
Tevens is een artikel over de
BodyTalk methode opgenomen, hetgeen niet specifiek als alternatieve geneeswijze in strikte zin wordt aangeduid, maar wel een benadering is met het accent op synthese, het zelfgenezend vermogen en het harmoniseren van lichaamsprocessen en in balans brengen van de mens.
Veel (geboeid) leesplezier gewenst!